عنوان
|
بررسی ویژگیهای جمعیت شناختی و بالینی سندرم گیلنباره در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان استان همدان
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
سندرم گیلنباره؛ فلج حاد؛ اپیدمیولوژی؛ همدان
|
چکیده
|
سابقه و هدف: سندروم گیلنباره یک بیماری عصبی خودایمنی است که به عنوان حادترین نوع فلج بدون رفلکس در نظر گرفته میشود. عوامل مختلف و اقدامات درمانی متفاوتی در بروز و کنترل این بیماری موثر است. هدف این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی سندرم گیلنباره در استان همدان طی سال های 1385-1394 بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی، اطلاعات مورد نیاز از پرونده 159 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان همدان، در یک دوره 8 ساله بررسی شد. تعیین ارتباط متغیرها با آزمون مجذور کای و تی دو نمونه مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: از 159 بیمار مورد بررسی 58 نفر (40/8%) زن بودند و 98 نفر (61/6%) متأهل بودند. میانگین سن بیماران 22/6±48 بود. ضعف اندام تحتانی شایعترین (95%) علامت و اشکال در بلع و دیسترس تنفسی کمترین میزان بروز علایم را داشت. بیشترین گروه سنی مبتلا به گیلنباره بین سنین 21-30 بود. بهبودی نسبی در 43 مورد (27%) و مرگ در 15 مورد (9/4%) مشاهد شد. ارتباط آماری معناداری بین جنسیت، سن و وضعیت تاهل با علائم ظاهر شده در مبتلایان به سندرم گیلنباره مشاهده نشد (0/05 نتیجه گیری: نتایج حاصل وجود تفاوت الگوی این بیماری در ایران و سایر کشورها را روشن میسازد. بنابراین عوامل مختلف محیطی و بیماریها در ایجاد گیلنباره دخالت دارند، با توجه به ایجاد اختلال حرکتی و حتی مرگ در این بیماران، نیاز به مطالعات و تحقیقات بیشتر جهت یافتن علت بیماری، درمان و پیشگیری ضروری است.
|
پژوهشگران
|
جواد فردمال (نفر اول)، سارا رمضان جماعت (نفر دوم)، مولود بیات (نفر سوم)، نسیم کریمی(تسویه حساب) (نفر چهارم)، قدرت اله روشنایی (نفر پنجم)، مهردخت مزده (نفر ششم به بعد)
|